ਯੂੰ ਤੋ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹਮਾਰੀ ਦਗਾਬਾਜ਼ ਨਾ ਥੀ, ਖਮੋਸ਼ੀ ਸੇ ਤੋ ਪੁਕਾਰਾ ਉਨਹੋਂਨੇ ਰੋਜ਼ ਹਮਕੋ।

ਖੁਦ ਕੀ ਚਾਹਤ ਮੇਂ ਮਿਟਕਰ ਐ ਜ਼ਿੰਦਗੀ,
ਬਤਾ ਤੋ ਸਹੀ ਮੁਸਕਰਾਨਾ ਕਿਸੇ ਕਹਤੇ ਹੈਂ….
ਖਾ ਕਰ ਠੋਹਕਰੇਂ ਜ਼ਾਲਿਮ ਜ਼ਮਾਨੇ ਮੇਂ ਸੇ,
ਗੁਲ ਮਹਿਫ਼ਲ ਮੇਂ ਖਿਲਾਨਾ ਕਿਸੇ ਕਹਤੇ ਹੈਂ…..

ਉਦਾਸ ਲਮਹੋਂ ਸੇ ਪਲ ਉਧਾਰ ਲੇ ਕਰ,
ਹਮ ਤੋ ਮਹਿਫ਼ਲ ਮੇਂ ਦੀਆ ਜਲਾਨੇ ਚਲੇ ਥੇ…
ਯੂੰ ਹੀ ਰੂਠ ਗਈ ਕੰਮਬਖ਼ਤ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਹਮਾਰੀ,
ਟੂਟੇ ਦਿਲ ਕਾ ਆਸ਼ਿਆਨਾ ਬਸਾਨੇ ਚਲੇ ਥੇ….

ਮਹਿਫ਼ਲ ਦੋਸਤੋਂ ਕੀ, ਹੁਆ ਕਰਤੇ ਥੇ ਹਮ ਸ਼ਾਨ ਕਬੀ,
ਉਨ ਹਸੀਂ ਯਾਦੋਂ ਨੇ ਗੁਨਗੁਨਾਨਾ ਸਿਖਲਾ ਦੀਆ….
ਯੂੰ ਤੋ ਹਮ ਬੀ ਲੇਤੇ ਨਾ ਥੇ ਇਤਨੇ ਹਲਕੇ ਮੇਂ, ਐ ਜ਼ਿੰਦਗੀ!!!
ਜ਼ਮਾਨੇ ਕੀ ਠੋਹਕਰੋਂ ਨੇ ਮੁਸਕਰਾਨਾ ਸਿਖਲਾ ਦੀਆ…..

ਕੁਛ ਲੋਗ ਚਾਹ ਕਰ ਬੀ ਨਹੀਂ ਪੜਨਾ ਚਾਹਤੇ ਹਮਾਰੀ ਮੁਹੱਬਤ ਮੇਂ,
ਕਹਤੇ ਹੈਂ ਤੁਮ ਦਿਲ ਮੇਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਰੂਹ ਮੇਂ ਸਮਾ ਜਾਤੇ ਹੋ…..

ਬਹੁਤ ਅਜ਼ੀਬ ਸੀ ਹੋਤੀ ਹੈਂ ਬੰਦਿਸ਼ੇਂ ਮੁਹੱਬਤ ਕੀ,
ਕੋਈ ਕਿਸੀ ਕੋ ਟੂਟ ਕਰ ਚਾਹਤਾ ਹੈ ,
ਔਰ ਕੋਈ ਬਸ ਚਾਹ ਕਰ ਟੂਟ ਜਾਤਾ ਹੈ…..

ਸੈਲਾਬ ਦਰਦ ਕਾ ਇਸ ਦਿਲ ਮੇਂ ਸਮਾਏ ਹੁਏ ਹੈਂ,
ਠੋਹਕਰੇਂ ਜ਼ਮਾਨੇ ਸੇ ਬੇਵਜਹੇ ਹੀ ਖਾਏ ਹੁਏ ਹੈਂ….
ਹਮਾਰੀ ਬਾਤੋਂ ਕੋ ਦਿਲ ਪੇ ਮਤ ਲੇਨਾ ,ਐ ਦੋਸਤ!!!
ਜ਼ਿੰਦਾ ਹੋਕਰ ਬੀ ਹਮ ਤੋ ਪਥਰਾਏ ਹੁਏ ਹੈਂ…..

-ਸੁਰਜੀਤ ਕੌਰ ਬੈਲਜ਼ੀਅਮ