ਤੇਹ ਮੋਹ ਲੱਗਦਾ ਮਰ ਗਿਆ , ਸੱਭ ਭੁੱਲ ਗਏ ਫਰਜਾ ਨੂੰ।
ਪੱਥਰ ਦਿਲ ਹੋ ਇਨਸਾਨ ਗਏ , ਰਿਸ਼ਤੇ ਦਾਰ ਵੀ ਗਰਜਾ ਨੂੰ।
ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਤੇ ਜਾਨ ਵਾਰਦੇ , ਜਿਹੜੇ ਭਾਈ ਭਾਈ ਸੀ।
ਪਾਸਾ ਵੱਟ ਹੁਣ ਲੰਘ ਜਾਦੇ , ਨਾ ਸਮਝ ਕੋਈ ਆਈ ਸੀ।
ਰਹੇ ਤੜਫਦਾ ਅੱਖਾ ਮੂਹਰੇ , ਨਾ ਕੋਈ ਸਮਝੇ ਦਰਦਾ ਨੂੰ।
ਪੱਥਰ ਦਿਲ ਹੋ ਇਨਸਾਨ ਗਏ , ਰਿਸ਼ਤੇ ਦਾਰ ਵੀ ਗਰਜਾ ਨੂੰ।
ਪੈਸਾ ਪੈਸਾ ਕਰਦੀ ਦੁਨੀਆ, ਰਹਿੰਦੀ ਪੈਸੇ ਤੇ ਮਰਦੀ ਏ।
ਨੇੜੇ ਹੋ ਹੋ ਸੱਭ ਬਹਿਦੇ , ਜਦ ਗੁੱਡੀ ਚੱਡ਼ਦੀ ਏ।
ਫੜ ਨਬਜ਼ ਵੈਦ ਕੀ ਜਾਣੇ , ਇਹਨਾ ਗੁੱਜੀਆ ਮਰਜਾ ਨੂੰ।
ਪੱਥਰ ਦਿਲ ਹੋ ਇਨਸਾਨ ਗਏ , ਰਿਸ਼ਤੇ ਦਾਰ ਵੀ ਗਰਜਾ ਨੂੰ।
ਦਲਵਿੰਦਰ ਠੱਟੇ ਵਾਲਿਆ ਟੁੱਟੇ ਨਾ , ਕਦੇ ਏ ਗੰਡ ਪਿਆਰਾ ਦੀ।
ਗੀਤਾ ਵਿਚੱ ਗੱਲ ਕਰਦਾ , ਉਹਨਾ ਜਿਗਰੀ ਯਾਰਾ ਦੀ।
ਜੇ ਬੋਲ ਪਵੇ ਨਾ ਵਿਚੱ ਖਾਨੇ , ਕੀ ਕਰਨਾ ਸੋਹਣੀਆ ਤਰਜ਼ਾਂ ਨੂੰ।
ਪੱਥਰ ਦਿਲ ਹੋ ਇਨਸਾਨ ਗਏ , ਰਿਸ਼ਤੇ ਦਾਰ ਵੀ ਗਰਜਾ ਨੂੰ।
-ਦਲਵਿੰਦਰ ਠੱਟੇ ਵਾਲਾ
